عشایر آذربایجان غربی

استان‌ آذربایجان‌ غربی‌ جلوه‌های‌ روستایی‌ و عشایری‌ ویژه‌ای‌ دارد كه‌ در نوع‌ خود واجد ارزش‌های‌ ایرانگردی‌هستند. روستاهای‌ مراكان‌، بند، سیه‌ چشمه‌،...

محمد ارجمندیسه‌شنبه 9 مرداد 1386 | 18 سال پیشاستان‌ آذربایجان‌ غربی‌ جلوه‌های‌ روستایی‌ و عشایری‌ ویژه‌ای‌ دارد كه‌ در نوع‌ خود واجد ارزش‌های‌ ایرانگردی‌هستند. روستاهای‌ مراكان‌، بند، سیه‌ چشمه‌، خوشاكو، سهولان‌، عیسی‌ كندی‌ و... از طبیعت‌ و حیات‌ وحشی‌استثتایی‌ برخوردارند و روستاهای‌ چنقرالو، تمتنان‌، قره‌ كلیسا، قطور، چالدران‌ و... با آثار تاریخی‌ دوران‌ مختلف‌یادآور حوادث‌ تاریخی‌ و بیانگر جلوه‌های‌ تاریخ‌ گذشته‌ منطقه‌ هستند. در اطراف‌ شهرستان‌ ماكو، عشایر ایل‌ جلالی‌ استقرار دارند. این‌ ایل‌ به‌ دو تیره‌ بنام‌های‌ «میلان‌» و «قزلباش‌»تقسیم‌ می‌شود. كل‌ ایل‌ جلالی‌ 75 رسته‌ است‌ كه‌ از این‌ تعداد 29 رسته‌ كوچرواند. كوچ‌ به‌ دو صورت‌ انجام‌می‌گیرد: كوچ‌ افقی‌ كه‌ توام‌ به‌ جابجایی‌ دائمی‌ و اتراق‌ در نواحی‌ دشت‌ است‌ و كوچ‌ عمودی‌ كه‌ در ارتفاعات‌زاگرس‌ صورت‌ می‌گیرد. عشایر از نیمه‌ اردیبهشت‌ هر سال‌ راهی‌ ییلاق‌ می‌شوند، از اوایل‌ خرداد تا اواخر مردادماه‌ در منطقه‌ ییلاقی‌ اتراق‌ می‌كنند و سپس‌ شهریور ماه‌ راهی‌ قشلاق‌ می‌شوند. عشایر شهرستان‌ پیرانشهر در سه‌ایل‌ بنام‌های‌ «مامش‌»، «منگور» و «پیران‌» متمركزند. این‌ ایلات‌ به‌ 170 تیره‌ تقسیم‌ می‌شوند و كرد زبان‌ هستند.افراد این‌ تیره‌ها در 50 روستا اسكان‌ یافته‌اند. كوچ‌ این‌ عشایر بصورتی‌ كه‌ تمامی‌ افراد ایل‌ از محل‌ قشلاق‌ دورشوند و در ییلاق‌ اتراق‌ كنند بندرت‌ دیده‌ می‌شود. نحوه‌ جابجایی‌ بصورت‌ كوچ‌ عمودی‌ است‌ كه‌ 105 تیره‌، رمه‌را بصورت‌ عمودی‌ به‌ چرا می‌برند و 65 تیره‌ نیز رمه‌ را بصورت‌ افقی‌ به‌ چرا می‌برند. كوچ‌ افقی‌ عمدتاً در دامنه‌ ودشت‌ صورت‌ می‌گیرد . مطلب و عكس از سی دی ایران كهنتر از تاریخ ۱۳۸۵ نشر ایرانگردان دسته‌بندی ویژگیهای مردم نگاری کلید‌واژه عشایر آذربایجان غربی103K بازدید

محمد ناصری فردلرهای ایران و ایلمایی هاپوشش های ساده هم می نواند معرف نمادهای مشترک فرهنگی تاریخی جوامع بشری باشد.

محسن رضائیانسیاه چادر ایل عشایر سنگسریسیاه چادر ایل عشایر سنگسری- این سیاه چادر که از موی بز به دست زنان ایل بافته شده به زبان محلی «گوت» معروف است. سیاه چادر از سه بخش مجزا به نام های مهمان خانه (جلو کارگِ) و میزبان خانه ( میان کارگِ) و انبار محصولات لبنی( مشکِ زار) تشکیل شده و دور و اطراف آن به طور کامل پوشیده می باشد و دارای یک در ورود و خروج می باشد.

عدنان مرادیصندوقچهصندوق ها قدیمی

یوسف روحیابیانهامرار معاش مردم ابیانه

مهرداد زینلیانشیر سنگی، نماد غیرت و جوانمردی در ایل بختیاریروستای شیخ علیخان، شهرستان کوهرنگ، استان چهارمحال و بختیاری

عدنان مرادیسبد بافیروستاهای منطقه هورامان از طبیعت الهام گرفته و با مصالح و مواد اطراف محل زندگی خویش به بافتن و ساختن وسایل مورد نیاز اقدام می نمایند

محمد نورمحمديانعشایر آذربایجانعشایر آذربایجان

محمد نورمحمديانزنان عشایر آذربایجانزنان عشایر منطقه آذربایجان

محمد نورمحمديانمحوطه مسجد كبود تبریزجلسه جوانان در محوطه مسجد كبود تبریز

محمد نورمحمديانرهلی بازار تبریزرهلی بازار یكی از قسمتهای مهم و تاریخی بازار تبریز است.

محمد نورمحمديانعشایر كلیبرعشایر شهرستان كلیبر

عدنان مرادی پوشش محلی چوخه و رانک و فقیانه و کلاو دسمال

عدنان مرادیمراسم سماع دراویش تکیه قادریمراسم دراویش تکیه قادری

عدنان مرادیدروازه های قدیمییکی از ویژگیهای مردم در زمان گذشته توجه به زیبایی بناها و منازل شخصی بوده...

علی امیرپورراهدار ابیانه ای کهنروستای زیبای راهدار واقع در 42 کیلومتری مسیر شوشتر مسجد سلیمان با قدمتی کهن و بافتی روستایی بی شک در دل پر گهر خود داستانی از قدرت شگفت پیشینیان ما را...

عدنان مرادیپوشش محلی پاوهلباس و پوشش مردان پاوه شامل چندین قسمت می باشد که شامل دستار یا پوشش سر فرجی(کوله بال)که از نمد ساخته می شود چوخه و رانک( کوا و پانتول) که شلوار و نوی...