کوه آتشگاه
آتشگاه اصفهان، بنایی است خشتی به یادگار از دوران ساسانی بر فراز کوهی به همین نام که در غرب شهر اصفهان و ۸ کیلومتری مرکز شهر در مجاورت ساحل شمالی زاینده رود قرار دارد. از بلندای این تپه، تا کیلومترها از هر چهار سوی اصلی را می‌توان به خوبی مشاهده کرد.
این بنا از خشتهای بزرگ با ملاط خاك رس ساخته شده است و پلان آن دایره است. ابن خرداد در قرن سوم از این آتشگاه نام برده است. در قرن چهارم نیز ابن حقول در كتاب صوره الارض مینویسد :ماربین در مغرب اصفهان واقع است ..در این بخش تل بزرگی مانند كوه است و بر آن قلعه ای بنا شده و در آن آتشگاهی است كه میگویند آتش آن از آتشهای ازلی است.مافروخی مورخ قرن پنج بنای آتشگاه را به مهر یزدان ملكی ازملوك طوایف ناحیه لنجان نسبت میدهد.مسعودی در مروج الذهب میگوید در این محل بت خانه ای بوده كه گشتاسپ پس از اینكه دین مجوس را برگزید بر جای بت خانه آتشگاهی بنا نمود. حمد الله مستوفی قزوینی احداث این آتشگاه را به بهمن فرزند افراسیاب نسبت میدهد.